Adem varlığın özü
Görülse onun gözü
Bu göz hilkate baktı
Allah oldu her sözü
MRM
Ben gönülem gönül kimden
Ben gönülden sevgiliye
Gönülsüzse sevgi olmaz
Mutlu der ki neden sevem
Değme, kaşın gözün görem
Sen de kimsin seni sevem
Gönül değil güzel isen
Kızım seni neden sevem
MRM, 31.10.2017
Müzik; insanın sevgisidir, saygısıdır, nefretidir, derdidir, mutluluğu, mutsuzluğu, feryadı, nefesi, yaşama zevkidir.
Allah senin ufkuna bakar, ona göre verir. Yalnız insan öleceğini bilir. Yani onların akıbeti bu dünyayı, bu bedeni terk edeceğidir. Allah insandan; akıl, idrak, vicdan içinde davranmasını; hareket etmesini, öğrenmesini, öğretmesini, kainata bakmasını, ilahi sistem içinde olduğunu müşahede etmesini ister.
Nefsi ile, şan şöhret ile öne geçmeye çalışmak, halk arasında meşhur olmak, manada geri kalmaktır. Allah’ın bak dediği yerden değil, nefsinin açısından bakan, aldanır. Halka değil Hakk’a makbul olmak arifin işidir, halidir.
Pasif iyi ile beraber olunur. Aktif iyi, iyi karşılanmaz. Hele aktif öğretmen, öğretmek için biraz dayatıp, ağır davranınca sevilmez. Mürşit’ ine öğretmenine uyan, onun gibi olur. Talebe iken, öğretmen olur. Mevki kazanan cehaletinden geçer, bilen kişi olur. Bilenle bilmeyen bir değildir.
İlahi sistem muhteşem bir uyum taşır. Uyumsuz değildir, uyumsuzluk kaostur. Uyumsuz insan huzursuzdur. Uyumsuzdur, geçimsizdir, belalara duçar olur. Allah sohbeti yapılan, zikir edilen, ilahi söylenen yeri, dergâhı terk ettin. Uyum gösterememişler, ilahi okulu terk etmişlerdir. Maddiyatları gelişmiş, maneviyatları, beyinleri kâfi gelmemiştir.
Aptalla uğraşmak aptallıktır. Aptalı akıllıdan ayırmak, anlamak; şartsız bakmakla olur. Dışarıdan daha objektif bakana değer verin. Sabit fikirli, uygunsuz davranışlı kimselerden uzak durun. Vaktinizi boşa harcamayın, çok daha güzel imkânlar vardır.
Âdem, Havva iki yarım parçadır. Bunlar yaklaşıp, bir araya gelip, bir bütün oldukları zaman dünyayı cennet gibi görürler, bazen de cehennem gibi görürler. Hâlbuki dünya ne cennettir, ne cehennem. İnsan da ne bakidir, ne fani. Yegane var olan zatı Vacibül Vücut Allah’ tır. Mümkünül Vücuttur. Kun dedi göründü. Görünen mahluktur, Allah; Halik. Allah’ tan gayrıya sevgi saygı göstermek beladır, derttir, cefadır. Sefa görünür; üzüntü, sıkıntıdır, nefrettir. Dünya da ne cennettir, ne cehennemdir. Âdem de ne huridir, ne de gılman
İnsan kadar acayip bir varlık yoktur. İnsanı kim anladı? İnsan kendini anladı mı tanıdı mı? İyi dedi, kötü dedi, akıllı dedi, aptal dedi, güzel dedi, çirkin dedi; ne dediyse doğru dedi. İnsan insanın dedikleri gibiydi. Doğumu, yaşaması, ölmesi de öyleydi. Halik mükemmel, insan eksik, garipti, mahlûktu. Cümle mahlûkat, Halik’ in meydana getirdiği varlık, Allah’ın kuludur. De ki; ben Allah’ ın kuluyum o kadar.
Dergâhtır bu gelen olur, giden olur, kalan olur. Her cins insan gelir. Gelir, gelmez olur. Görmez olur, duymaz olur; aymaz olur. Dergâh küçük bir dünyadır. Hakiki dostluk, gönül dostluğudur. Nefsi dostluk menfaate bağlıdır, bozulmaya müstahaktır. Alış verişe bağlıdır. Burada hak hukuk tam manasıyla gözetilmez.
Hayvan içgüdülerine tabidir. Melek zararlı, fena olamaz ama insanda bu iki hâl de vardır. İnsan bu iki hâlden hangisine meyil ederse odur. İnsanın ameli niyetine bağlıdır. Haddini bilmemek, esas cahillik budur. Alim’ in uykusu, cahilin ibadetinden hayırlıdır.
Allah görür ve gözetler. Rahmeti her şeyi gözetler. Ceza ve ödül ihsan eder. O’ nun kuluna ihsanı, lütfu vardır. Allah’ın insanı murakabesi, gözetmesi vardır. Baştan ne yapacağını bilene bir şey yapılmaz. Allah Rakip’tir. Onu murakabe eder. İnsanı dönülmez hâlden korur gözetir. El Rakip; yarış, en iyiye yarış. Ama bunun aksi davranışlar olur; rakibine çelme takar, onu düşürmeye çalışır. Allah’ ın Rakip oluşu onu gözetlemesidir.
Allah kuluna irade verir. Ona kudretinden de bir cüzi irade verir. Yücesi, çoğu, büyüğü ondadır. Faik Allah’ tır. Küll’ ün karşısında cüz acizdir. Zaman da tahditli, sürelidir; değeri bilinmeli, zamanı iyi kullanılmalıdır. Bu hiç bitmez değildir. Allah’ ı unutmamak sıhhat, afiyet ve saadettir.
İnsan ne ederse kendine eder. Haddini bilmesi lâzımdır. Allah’ın karşısında aczini gören, onun El Kadir olduğunun karşısında aciz olan ne yapabilir ki?
İnsanın elleri kâfi gelmediği zaman, ellerini Allah’ a açar; dua eder, ona sığınır, yardım ister. Allah ne yüce yardımcıdır, Rahman ve Rahim’dir.
El Rahim gözünde Akabe, zor yokuş. Allah Rahman ve Rahim’dir. İnsan her şeyi kabullenir onun kölesi olur. Allah Elhamdülillah bizi kölelikten kurtarır.
Yahya isminin manası hep yaşayacak demektir.
Akıl, ruhun karşısında haddini bilmeli. Ruh yüce Allah’ tan üflenmiştir ona. Kadrini bilmelidir. Allah kadiri mutlaktır.
Fiziksel oluş, ruhsal etkimizin altındadır. Ruhsal değişim, fiziksel değişimi meydana getirir.
Sen bana Allah’ ın hediyesisin severim, “Değerlidir, Allah vergisidir.” derim, Mutlu olurum. Allah var; muhabbet, sevgi, saygı, esas var! Var-ı Âlâ, mükemmel var. Var eden var. Bense severim, sayarım, kızarım, uzaklaşırım.
Bir şey var ki yok diyorsun, yoka yok denmez, gece olmazsa gündüz diye bir kelime olmaz. Var yoku, yok varı teyit eder. Anı durdurmak; akıl, idrak, vicdan işi değildir. Anı mutlaklaştırsak yaz, kış, ilkbahar, sonbahar olmazdı. İstek ve emekle iste vereyim. Durma!
Umudu olmayanın duası olmaz. Aman Yarabbi! Etrafına umut saçanların umudu, idraki artar. Allah var, ondan başka bir şey yok.
İman, Allah’ın varlığına şüphesiz inanmaktır. Ümidi kırma, ümit ver ve artır. O güzeldir, şurası da iyi olsa, daha iyi olur. Umut bu, Allah’ tan umudu kesme. Arkadaşından da umudu kesme. O, insandır. İyi bak. Onu iyi et. Asıl olan senin iyi olmandır.
Yarabbi sevdiklerimden bana bir göz aydınlığı bağışla. Beni umutsuz, mutsuz eyleme. Senden medet; ibadet, senden icabet, senden sıhhat ve afiyet, yaşama zevki, şükür afiyet!
Bak dedi yâre
Yârse biçare
Olduk avare
Âdem elinden
Fikrimiz vuslat
Can ister sıhhat
Nefs ise izzet
Âdem elinden
Terk et hayâli
Mutlu kemali
Gel bul visali
Âdem elinden
MRM
Dilleküm dedi El Hak
Gönlü dedi Ene Hak
Mutlu dedi An’a bak
Kalmadı onda nifak
02.10.2017, MRM
0 Yorum