* ‘Tasavvuf’, Allah’ın maksadı demektir; ‘Allah, bu âlemi ne için yaratmıştır?’

* Hakikate ulaşmaya çalışırsan ve zevk alırsan, kemale erersin.

* Dinin, imanın, mezhebin Allah ise; bütün varlığa saygılısındır.

* Hiçbir varlık yalnız değildir.  Yalnızlık Allah’a mahsustur.  Onun yalnızlığını, varlık sarmıştır.

 

Sen, Sensin…

Dış yüzüne akseder, içinde ne varsa.

Marifet, iltifata tabidir.  En çok, marifetin varsa iltifat edilirsin…

Mesuliyet duygun muvacehesinde insansın.  Ne derece mesuliyet taşıyorsan o kadar yücesin, o kadar dünyayı yaşıyorsun.  Aksi takdirde, yaşamın basit bir hayvanınkinden farklı değildir.

Sen yumurta yemiyorsun. Niye soğan yerken illa yumurta yedirilmeye çalışılsın ki sana?

Yaşam bir bahçe dolusu çiçek.  Sen karanfili seçmişsin.  Allah, onu bırak da gülü al demez.  Sizin huyunuzu bilir.

Sen yalanı seviyorsun, Allah der mi sana, ‘Yalanı bırak doğruyu al’ diye?

Demez.

Bu yaşamda, mızmızlık da vardır, yalan dolan da…  Keçiyi koyun mu yapalım?  Allah keçi varken niye koyun yaratmış madem; yanlışlık mı yapmış?

Sen niye değişmeye çalışıyorsun o halde?  Niye değiştirilmeye çalışılasın?

 

 Razı Olmak

‘Eldivenim yok diye üzülürken, eli olmayan bir adam gördüm.  Ayakkabım yok diye üzülürken ayaksız bir adam gördüm ve halime razı oldum.’

Allah senden razıdır, sen Allah’tan razı mısın esas?  Onun sana verdiklerine rıza gösteriyor musun?  ‘Yarabbi, senden başka bir kapı yok.  Bütün kapılar sana çıkar’ diyebiliyor musun?

Sen, ancak istidadına göre yaşar ve anlarsın.

Tavsiye

Yaradılışın icabı olarak, Yaradan ve Yaratılan ikiliği içinde,’Sen-Ben ısrarı’; bu ikiliğin içinde de şirk (ortak)koşma vardır.  Peygamberler ve onların varisleri ikilikten birliği tavsiye ederler.  Bu tavsiyeyi anlayan ve uyanlar, bu geçit sürecini daha suhuletle, rahatlıkla geçirirler.

Fenalık, iyiliği anlayıp tasvip edememekten gelir.  Dünya, iyilik ve kötülük zevali içindedir.  Bu, seni ahiret ölümsüzlüğüne götürmelidir.

 

Allah’ı Zikretmek

Allah sana ses telleri vermiştir.  Kullanırsın, konuşursun; ‘Anne,  Baba, Sevgili’ dersin. Zikirde ise sadece ‘Hay’ ile ‘Allah’ dersin.

Allah’ı öyle zikret ki, ondan gayrı hiçbir şey kalmasın.  Zira ondan gayrı kalan; seni hasta eder.  ‘Allah’ deyip evliya yolunda gidenler, dünyada hiçbir zaman mahzun olmazlar.  O, bize şah damarımızdan daha yakındır.

Ceylanı kurt kapmaz mı?

Allah’a sığınacağız.  Hayatımızdaki herhangi büyük değişikliklerde…  ‘Ya Hafız; muhafaza et… Ya selam; Ya Rabbi, beni bu işte selamette tut. Ya Fettah, manileri kaldır, yollarımı aç bana kolaylık ver’…

Gülmeyi ve ağlamayı bize Allah verdi, sen kimsin de ağlamayayım diyorsun?  Yaradan’a tabi olacağız. Onsuz adım atamayız, ah bunu bilseydin…