Karı kocayı bir arada tutan koşul, muhabbet dolayısı ile tahammül, sabır ve aralarında hoş görünün olmasıdır.

Kişinin davranışı, asalet ve düşüncelerine bağlıdır.

Gerçek varlığımız ruhtur, vücut araçtır.

Gönül kapısı kapandığında, ruh boğulur gibi olur.

Ölüm, ruhun bedeni terk etmesinin gereğidir.

Mutluluğun devamı, insanın kendi özündendir. Başkalarından değildir.

Mürşit, müridin gönül kandilinde yağ varsa yakabilir.

Keder ve sevinçler, düşüncelerimizden gelir.

Başarı kontrolün sonucudur.

Kişinin kendi hayat tarzında rolü vardır. Başkalarına zarar verir, haksızlık yaparsa hayat tarzı bozulur. Hayatında düzensizlik başlar. Her canlının bir hayat süreci ve vazifesi vardır ve bu görev, onun hayatını aydınlatır, görevine saygılı olmayan kişinin huzuru olmaz.

Hayat, hareket ve değişimlerle idrak edilebilir hale gelir. Değişikliklerle dolu bir hayat yaşayanın aradığı mana, ilahidir ve yaratana götürür. Maksadımız karşımıza çıkar.

Mürşidi Kamil bir nur taşır. Onun ışığı, karanlık gönüllerin sislerini dağıtır.

Dünyayı değiştirmeye kalkmak, haddi aşmaktır.

Asıl olan kendi görüşünün, ilahi sistemle özleşmesidir.

Feragat zayıflıktan olmamalı.

Din ne derse desin, o ruhun arzularına uyar.

Nefsin ilahını isteyen, menfaate ters düşer.

Hayatın meşakkati, nefsin açlığını susuzluğunu gidermek için sunulan bir fırsattır.

Sahtekârlık, zaman ve enerji kaybıdır.

Gönlünüzün memnuniyetine ve memnuniyetsizliğine saygılı olun.

Akıl bilgiyi dünya da edinir. Bu yüzden şüphe taşıması muhtemeldir.

Uyumsuzluğunu kişi kendi yaratır.

Geçmişten şikâyetçi olma, gelecek için endişeli olma, bugün elinden ne geliyorsa onu yap.

Ruh, dünyada amacın oluşması için görevlidir.