Baba, bir güven kaynağı olmalıdır. Çocuk, babası hayatta olduğu halde yetim, anası olduğu halde öksüz yaşamamalıdır. Yaşlı insanlar, evde veli gibi olmalıdır.

İnsandaki nefis, arzın içindedir.  Bu yüzden aceleci ve zalimdir.Nefsinin arzularına uyan ki, onlar boş ve geçicidir.  Hele bir hayli yaşa gelmiş bir kimse, benliğini bu manasız arzulardan kurtarmaya çalışmazsa, bu dünyaya ait olan bütün musibetler ve sıkıntılar onu bulur.  Etrafa karşı da çekilmez olur.

Bütün canlıları Allah’ın canından gören kimse, Nefs-i Raziye makamına yükselmiş demektir.

Kâinatın, Allah’tan gayrı bir şey olmadığını gören bir kimsenin nefsî makamı, Marziye’ye ulaşmıştır.

Allah’ın ‘Kahhar’ sıfatını şüphesiz bilen nefsi, safiye makamına ulaşmış demektir.

‘Her şeye kadir’, ya da ‘her an kahretmeye muktedir’, ‘direnilemezlik’, ‘durdurulamazlık’ sıfatlarına sahip evrenin tamamı, onun önünde boyun eğer.

Herkes kendi düşüncesini över.  Hâlbuki övülecek Allah’tır.  Biz ve bütün varlık, Hayy esmasının zuhuru içinde yaşar ve O’na rücû eder.

İlim öğrenmek için ilahi yolu seçen, dünyayı daha iyi anlar.  Ve daha zengin yaşar ve yaşatır.  İlahi sistem onu bu dünyada daha huzurlu kılar.

Üzüm üzüme baka, baka kararır. İnsan insana baka, baka Âdem’i öğrenir.

Allah’ın emrini tutmayan hiçbir varlık yoktur.  Onun bir emri de, emri tutma emridir.  Mesela ‘cehennem ol’ der ve ‘bu emri tutma’ der.  Yarattıkları içinde en yüce olan kulunu, cehennemin kapısına getirir, içeri sokmaz.

Çalışanın elinden bir şey gelmediği zaman, Allah’ın iradesine boyun eğer.  Allah, insanı diğer varlıklardan farklı olarak kendine en uygun varlık olarak yaratmıştır.

Sistemi ilahiyi bilmek, ona uymak ve tedbiri elden bırakmamak; akıl işidir.

Bütün yaratıklar Allah’ın emrindedir.

Ölen bedendir.  Ruh ölmez.

Görüş sınırlarımız, düşüncenin derinliği kadar genişler.

Keder ve neşe, hayatın ta kendisidir.  Bunlar olmazsa, idrak gelişmez.  Hayat daima değişebilir.  Bunu öğrensen, o zaman hakikati anlarsın.

Hiçbir şeyi korkarak yapmayın.  Yüce ruhlar, her türlü muhalefetin içinden parlar.

Gelişme, uyumu yaratır.  Ve uyumdan da huzur doğar.  Hayat sürekli hareket halindedir.  Bunu durduramazsın.  O halde, ona uy.

İlhama sebep olan ızdırap, engel olan ise zevktir.

Başkalarından iyilik bekleyen mutsuzdur, insanlara iyilik yapan mutludur.

Yüreğinde derinliği olmayanın sırrı da olmaz.

Bedenli görünen varlıklar, bedenin ta ötesindedir.  Ölüm, ruhun terk etmesi gereken bir olaydır. Çünkü sonradan bedenlenmiş ve bir ad takınmıştır.

Gönlü uykuda olan kişi ölü, her şeyi anlamaya çalışan kişi ise yaşıyor demektir.

Herkes kendini en iyi ve en bilgili sayar; her insan kendi ruhi ve akli kapasitesine göre yaşar.

İnsan kendi iradesini doğru dürüst kullanmadığı için işleri de sıhhati de bozuk gider.

Tek ruh ve tek hayat vardır.  Bunu bilen Mutlu olur.

Boylu poslu ve güzel olan; kötü huylu ise, makbul bir insan sayılmaz. İyi huylu, ahlaklı bir kimse tercih edilmelidir.

Güzel yüze gülen yüz,

Müşfik göze ela göz,

Narin endam temiz öz,

Melek değil de nedir?

Abus çehre çirkin yüz,

Haşin bakış yeşil göz,

Kaba endam hantal poz,

İblis değil de nedir?