İman, inanç; gerçeği inkar etmemektir. İman; acı tatlı, iyi kötü, sevinç keder gibi  her durumda ve her halükarda Allah’ dan kopmamaktır.

“Ey insanlar akıl edinin” var da, “Ey insanlar iman edinin” yok!

Dünya sarayı geçici, ukbadan ne haber?

Kazanacaksan gönül kazan! Gönül, Beytullahtır. Sevgisiz olmaz! Sevginin menbağı gönüldür.

El Kadir, Zül celali vel ikram; Yegane kadir bilen, Allah tır. Aksi acizdir. Acizlik, mahluktadır, kuldadır. Acizin, her organı acizdir.

Enfüsü görmüyorsun, afakı da mı görmüyorsun? Sana en büyük şahit, vicdanındır. İdrakle Allah yolunda olanlar, kamil olurlar.

Haset; iyilikleri güzellikleri mahveder ve dünyevidir. İnsan, dünyada insandır. Zaafları vardır, mükemmel değildir. Mükemmel, yalnız Allah’ tır. Kul eksiktir.

Vefa, sevgi, dostluk ve bağlılıkla sebat etmek; sözünde durmaktır; zıttı nankörlüktür. En büyük vefa, yüce yaratıcı olan Allah’ la olmaktır.

Tesadüf değildir. Ne güzeldir, beni gören! Ne mutludur, benimle olan! Ben sevecen, ben merhametli, ben kısmetli, ben nasipliyim Elhamdülillah. Benimle olan, fark atar inşallah!

Şimdi o geçti, söylemedim. Söyleseydim  ne yapardı, neler söylerdi? Beşeri idrak ve kapasite, bu kadardır. İçsel seslenme, vıdı vıdı; insanda hastalıktır. Rufaide ‘Bil, Bul, Ol’ vardır.

Herkes kendine göre haklı olduğuna göre, ekseriyetin verdiği karar üzerinde birleşir ona göre genel karar alırız; Allah’ın bildirdiği kadar biliriz. İlham ve vahi, yoldur. Aklı kullanmak, vardır. Allah insana verdiğinden, insanı mesul tutar.

Medeni sosyal bir topluluk olmuşsanız, cemaat olursunuz. Cefaya karşı tedbir almak, gereklidir. Biz hem tedbir alıyoruz; hem de dünyayı anlamaya çalışıyoruz. Allah, aklını kullananları korumuş ve onlara idrak vermiştir.

Mahluka takılıp Halik’ i görmeyen, yanlışa takılıp huzursuz ve manasız yaşar.

Elim, varlığının elindedir, Allah’ ım idrakimi artır! Huzurlu hayat lütfet, Yarabbi! Şüphesiz Sen lütufkarsın.

Güneş, nasıl karanlığı aydınlatırsa; sevgi ve saygı da, hayatın sıkıntılı günlerini huzur ve saadet içinde yaşatır.