Sevgi muhabbet, Allah’tandır. O sevgi vermeyince, sen sevemezsin. Sana kalsa, birini sever taparsın. Yanlış yaparsın. O’ nun sev dediğini seversin. Laik olduğunu seversin.

Sevdiği bir şeyi, ancak ondan çok sevdiğine verir. Sevgi rafinedir, durudur.

Sevgi tenden cana, candan canana varıştır. Hilkatin kalmadığı yerde fıtrat yoktur. Aşk, sarmaşık gibi sarıp sarmalar ve içine alır. Allah sever, yarattığını da sever.

Allahın sevdiği kul caziptir, onu herkes sever ve etrafında olur. Nefsani sevgi geçici sevgidir. Ruh ruhu sever, birbiriyle anlaşan ruhlar, birbirini sever.

Sevgi güvendir, güvensizlik sevgide şüphedir. Acaba yanlış mı yapıyorum, tereddüt, sevgi noksanlığıdır. Böyle bir insan aşka varan sevgiye varamaz. Dua etsin!

Seven sevdiğinin haline razı, emrine tabi olur. Onu her hali ile görmek ister. Her şeyin üstünde onun için sevgilidir, heyecandır. Hayat onunla mutluluktur.

Meveddet, Vedud’un koyduğu sevgidir. Muhabbet, Vedud esmasından gelir.

Mukarrebun, Allah’a en yakın olanlardır. Meveddet, ilahi sevgidir ve Allah’ın rahmeti vardır.

Hasenat, pasif iyilik, sadece kendinedir. Salihat, başkasına faydadır, bu aktif iyiliktir.

Allah’ın fiilini, esmasını ve zatını sevmek, Ondan razı olup, hamdü sena etmektir. Allah’ın kulunun istediğini vermesi gibi, vermemesi de mübarektir.

Mal sevgisi, Yaratana götürmez, aklı baştan alan sevgi değil, tuıtkudur. Allah ’ı sevmek, O’ nun yarattığı en yüce yaratık olan insan, sevgisidir. Sevginin temposu miraçtır.

Güvendin inandın bastın bağrına,

Öyle hal ettikki, gitti ağrına

Heyhat insandır,insan onu ben

Hayvan desen ona , hayvan değildir

Kadın Tanrının ışığıdır, sevgili değildir. Yarabbi, beni ışığından mahrum eyleme!

Adem nasıl olur da Havvadan ayrılabilir ki? Allah kadını, erkeklere munis olmak üzere yarattı.

Tenkit ettiğimiz insan, dostluğunu bozmuyorsa, o olgun adamdır. Meth ettiğiniz müddetçe sizinle dost oluyorsa, o basit bir insandır. Ama ikisi de insandır.

Güzelim seni bir bulabilsem,

Gönülden sana uzanabilsem

Maksadım eğer sen isen,

Maksudun sende de ben.

Beni bana bırakma yarabbi! 

Varlığa sabır, yokluğa sabır.

Allah’ın verdiği ile alması aynı olduğunu anlamak.

Niceler girip çıksa,

Bakiredir, bakire

Et kemilkten öteye,

Zeval gelmez, cevhere.

Babanın sözleri, manalı ve vecizdir. Başkalarının sözleri bana lezzetsiz geliyor. (Zeynep)

Nefsinde kibri taşıyanın, gönüldekinden haberin olmaz.

Mutlu sana verilen en hayırlı kadın, saliha kadındır. Kendini bilen kişi, kendini bilmezlerin sözüne bakmaz.

Mahlukun sonu vardır, yalnız Halik’in sonu yoktur. Allah zulmetmez, kul kendine zulüm eder. Ego zulümdür.

Varlığa yüce dersen, sen cüce kalırsın. Yüce yaradılışınızın idrakine varırsanız, her şeyin hiç olduğunu anlarsınız. Kendini nefsinin elinden al, özgür ol!

El Azim, zatında çok ulu, benzersiz, azimdir. Allah’tan başka hiçbir şey azim değildir. Her yerin en büyüğüne, ulu derler, Uludağ, Ulu cami gibi, Allah bütün varlıkların en ulusudur. Azamet Allah’a aittir.

O mu beni, ben mi onu?

O beni, ben onu,

O her şeyi, ben yalnız onu

Başta Allah bizi yarattığı için hamd olsun! Şükür rıza, ceza, kaza, Allah lütufkârdır, ikram eder.

Ebrar, mukarrebun. Allah’ı seven, onun yaptığı, yarattığı her şeyi sevendir. Gerçek sevgi de budur.

Huyu ile sevilmeyen insan, fıtratı itibarı ile sevilir. Çünkü fıtratı, Allah’tandır.

İnsanı seversen, yüce yaratığını seversin. Malı seversen, Allah’tan uzaklaşırsın.