Varlık, Allah’ın rububiyetinin tecellisidir.

Ben sizi yaradanım ve terbiye edenim!

Allah’ın Rab tecellisi ruhtur ve Rabbin emrindedir. İçinde ruh olan insan, ilahi terbiye içindedir. Terbiye eden O’ndan gelen emir, ilham ve vahidir. Görülen her olay, O’nun rububiyetinin farklı tecellileridir. Seyredene ne mutlu!

Allah’ın verdiği aldığı, senin için terbiyedir. Babanın çocuğu ile çocuğun babası ile terbiyesi Allahın rububiyetindendir. Her kul, Allah’a borçludur. Borcunu itiraf et, kâfi!

Sen Allah’ın verdiğini ödeyemezsin!

Allah kuluna zulüm etmez, kul kendine zulüm eder. Allah, merhamet eder. İnsanı bilinçli kılar. Vesvese şeytanidir. Namaz Allah’la sohbettir.

Öğrenme hususiyeti insana aittir ve idrakidir; hayvanın ki talimdir, ezberidir.

Rabbin rububiyetinin tecellisi öğretmenleredir.

 

Hayat ve ölüm Allah’ın Rububiyetinin tezahurudur

İnsan; âlemi melekûtla, âlemi mülk arasında yaratılmıştır. İnsan, Ruh ve maddeden inşa edilmiştir. Yani, insan; maddenin özünü, mananın ruhunu taşır.

İnsi (insan) olmadan önce, vahşiydi. Beşer, insi halinde de vahşiyken de aynı fizik bedene sahipti. İnsan, Rahman’ın ilmi ve esması ile yaratılmıştır; sonra Allah kendi ruhundan üfürmüş; kendi nefsi ile nefslendirmiştir. Bu yüzden, hiçbir insan, ölerek yok olmaz. Hiçbir şey ölümle son bulmaz. Her şey, aslına döner.

Sperm, fışkıran bir damla meni içinde öne geçer; ilkah olayını meydana getirir. Orada gelişmeden (dünya ile) alaka başlar, yani dünyaya doğmaya hazırlanır. Vakti gelince doğar. Dünyadan da ukbaya doğar. Hep harekettir.

İnsan doğmadan evvel, bir hayat mertebesindedir. Doğunca, başka bir hayat mertebesindedir. Ölünce de başka bir hayat mertebesine geçer. Bir hayat mertebesinden ölür, diğer bir hayat mertebesine doğar. Manadan surete hicret, suretten manaya hicret, doğumdan hicrettir. Ölümden hicrettir. Hicret edenler, en faal insanlardır. Amerika’ya hicret eden, Amerika’yı ihya etti. Misal olarak söyleyebiliriz. Allah’ın emeği boşa gitmez. İnsanın doğup ölmesi; Allah’ın emeğidir, boşuna değildir.

İnsan âlemi Subradır yani küçük âlemdir. Bir de âlemi Kübra vardır yani büyük âlem. İnsan, âlemin gözbebeğidir. İnsanın gözü de gönül gözüdür ama tahdit edilmiştir. İnsana sınırlar konması, onun hürriyetini gasp etmek değil, şefkat ve sevgi ile onun korunmasıdır.

 

Allah Kerimdir. Allah beni zikretti, Allah beni korudu.

Allah ne ki yarattı, anlamlı ve amaçlıdır. İnsan konuşan, bir varlıktır. İnsan karşısında konuşacak biri varsa konuşur ve konuşa konuşa konuşması artar ve düşünce yeteneği artar.

Allah âlemlerin rabbidir. Allah’ın Rabliği, İlahlığından, Melik’liğinden ileridir. Hikmetamiz şeyleri öğrenmek zordur, yorar. Terbiye edenin terbiye ettiğinin üzerinde hakkı vardır.

Yarabbi haklısın de! Allah’ın hakkını ödeyemezsin. El Hak de!

Kendini unutan, Allah’ı unutur.

Allah’ın yaratması bir lütuf, terbiye etmesi ekstra lütuftur. Elhamdülillahi Rabbil Âlemin.

Allah’ın Rububiyetinin tecellisi, şefkat ve sevgi iledir.

Allah, insanı müzik tecellisi ile yarattı.

İki günü bir olan, aldanmıştır; yanılmıştır; yerinde saymıştır. Senden hareket, benden lütfü bereket!

Kardeşlik yalnız aynı ana babadan gelmek demek değildir. Her insan ana rahminden gelir. Her insan, birbirinin kardeşidir.

İnsan hiç olduğunu kabullenince, o hiçlik içinde hakiki varlığını bulacaktır. Cansız ceset olan, bedeni dirilten, ilahi Ruhun kendisidir.

Ahlak ve öğrenme, bir süreç içredir. Birden olmaz. Ahlak, akıl işidir, aklın ermesi lazımdır.

Ön yargıdan önce, tefekkür etmeliyiz. Fikirden önce, tefekkür etmeliyiz. Bir anlık tefekkür, bin yıllık ibadete bedeldir.

Girersen dünya işine

Hem tersine, hem düzüne

Gel razı ol, her haline

Dinine, hem imanına