Rab öğretir

Öğretmenin olması için, talebenin olması lazım geldiği gibi, Rab’bin (öğreticinin)  olması için de, eksik olan kulun olması lazımdır! Allah kulunu terbiye eder, kul da kendi çocuğunu terbiye eder!

Terbiye bir şeyi basit halinden alıp aşama aşama, onun kemale gelme halidir. Bu Rabbin işidir.

İnsan, Âlem-i mülkle Âlemi melekût arasındadır. Varlığı temsil eder. Kul olarak da Allah’ın emrindedir. Allah’a kul olmak, kölelik değildir, bir lütuftur!

Bir şeyi ilkel halinden alıp, aşama aşama geliştirmek, Rabbe mahsustur.

‘Sen benim Rabbimsin’ demen de, O’nun rububiyetindendir.

Hayatın ve ölümün manası; Allah’ın rububiyeti hususunun, icabıdır.

Allah’a borçlu olduğunu itiraf et! Sen beni terbiye edersin de!

Allah’ı Rab bil! Rab’den daha büyük terbiyeci var mıdır?

Elhamdülillah ki bizi yegâne terbiye eden, Rab olan Allah’tır. Yarab Sen ne güzel öğretirsin!

(O’nun eğitim) sistemini bilen, bu İlâhi sisteme hayran olur!

Terbiye eden Allah, onun ihtiyaçlarını da verir.

‘Rabbim benimle ilgilendi’ veya ‘Allah beni imtihan etti’ demek; bana O’nu anmamı hatırlattı demektir. Allah, tüm canlıları, embriyondan yarattı ve ona sevgi koydu. Sonra; Ben sizin Rabbiniz değil miyim? Sizi terbiye eden Ben değil miyim? diye sordu.

Hiç kimse, hayır Sen bizim Rabbimiz değilsin diyemez!

Bu âlem, bir nizam âlemidir ve içinde niza yani kargaşa vardır. İnsanda Allah’a ünsiyet tecelli etmeden evvel, insan yabanidir, cahildir ve yabancıdır.

Gayb’ı yalnız Allah bilir. Üflenen ruhla, insana yeryüzünün halifeliği verildi, yani kalfalığı verildi. Mühendisi âlâ Allah’tır.

Yönetim ve hüküm makamı, arş-ül azim olan, yerin ve göğün sahibi Rab olan Allah’tır. Allah’ın emeğini kimse inkâr edemez! Her varlık üzerindeki emekten ümit kesemez.

Bizim Rabbimiz, göklerin ve yerlerin Rabbidir. Ben zerreyim ama Rabbim Allah’tır.

Âlemlerin ve her varın Rabbi Allah’tır. Daha doğrusu Rab vardır, her şey vardır, Rab yoktur hiçbir şey yoktur! Hayat ve ölüm rabbidir, öğretir.

Ben Allah’ı özledim değil, Allah beni özledi. O zikretmezse, biz O’nu zikredemeyiz. Allah yarattığı her şeyi terbiye ile onun nasıl davranacağını da öğretmiştir.

Elhamdülillahil Rabbil Âlemin! Her çiçek aynı toprakta büyür ve her biri kendi kokusunu aynı topraktan alır.

Gıybet sana zevk vermesin! Haset ve kıskançlık yerine ibret ve hayranlığa bak! Alın terinden hâsıl olan yemeği ye! Hakikate tabi ol! Riyadan uzak dur!

Allah’ım bana verdiklerinden, benim yanımda olanları da nasiplendir!

Nefsini ne kadar köle etmişsen, o kadar özgür olursun. Nefsine hâkim olamayan kimse ise, nefsinin esiri olur! ‘Ben nefsime kötülük ettim’ denir çünkü kötülük nefse aittir. Nefs terbiyeye muhtaçtır. Dünya terbiye yeridir.

Hayat ateşten tecelli etti. Suyla dirildi, toprak ve hava işte insan! Beslenmede aynı yerden; toprak, su, ateş, havadan…

Allah’ın hâşâ cinsiyeti yoktur ki, O baba, ana olsun. Cinsiyet, kulda vardır. Kul eksiktir.

Dişi- erkek iki eksiktir. Onlardan, yine bir eksik olan kul gelir.