Gönül mihrabullahtır; Allah’ın olduğu en büyük ibadethanedir.
Allah kuluna, kulunun gönlünden bakar.
SEVGİ
Hakikatte, ‘sevgi’ veya ‘sevgisizlik’ diye bir bakış; eksiktir. Aslında sevgi vardır. Sevgisizlik yoktur. Dünya, sevgi için yaratılmıştır.
Kolay sevgi sathidir. Zor sevgi derunidir.
Allah, insanlara üflediği ruhla sevgi verir. Şayet insanlar bu sevgiyi Allah’ın verdiği eşyaya saplar kalırlarsa; gaflette kalmış, kısırlaşmış, zayıflamış olurlar. Zikir ve dua, onları bu gafletten uyandırır.
Allah’ın, kullarına verdiği en yüce şey; sevme duygusudur. Yani sevme duygusu, en büyük enerjidir. Yahut diğer bir taraftan bakarsak; Allah’ın verdiği enerji, sevgidir. Mahrum olana, tıpkı bir akümülatör gibi enerji yani sevgi verir.
Kulunu her ne olursa olsun sever ve zaten sevdiği için yaratır. Biz, ona karşı herhangi bir müdahale ve tenkitte bulunamayız. Bizimkisi ya onunla ilgili dedikodu yapmak veya onun hakkında ukalalık yapmaktan öteye gidemez…
Bir yandan da, ‘yanlış’; nefsini sevdiği için, hep onu düşünmektedir…
ADALET
Sevgi, adaletli davranmayı getirir. Ve adalet çok hassas bir terazidir; her şeye müstehakını verir. Allah’ın, ‘Ben bu âlemi birbirinizden içre tutuyorum’ demesi, adaletten bahsediyor olmasıdır.
Kendi hür varlığımızı ve zihnimizi işgal altında tuttuğumuz için esaretteyizdir. Korkuda sevgi yoktur. Korku değil sevgi taşırsak, dolayısı ile adaleti barındırırsak ve adaletin olduğunu kabul edersek; ümidimiz hiçbir zaman kaybolmaz.
VERMEK
Sözgelimi güneş…
Işığını kendi için mi kullanır?
Yahut da ağaçları ele alalım; meyve veren bir ağacı mesela… Meyvesini kendi için hazırlamaz. Hep karşısı içindir. Hatta bizler bir dalı kırsak, ağaç yine meyvesini vermeye devam eder. Ama nedir; kırdığımız dalın meyvesinden mahrum kalırız…
Veren, Allah ahlâkı almıştır; alan zaten kuldur.
Yaratılmış olan tüm varlık, biz Âdemoğulları içindir. Ve yaratılmış olan tüm varlık, Allah’ındır. Bu yüzden o varlıkları sahiplenmek, yanlışlıktır.
Sahiplenmeyin.
Sabreden ümitsiz olmaz. Olamaz.
Sabredin.
Sevgi için dua edin.
0 Yorum