Allahım! Senin sevgini, Seni sevenlerle beraber olmayı, beni sevenlerin sevgisine layık olmayı ve beni anlamalarını lütfeyle Ya Rab!

 

El Hekim; her hükmünde tam isabet kaydedendir.

Hakem- hâkim, haklı olan kazansın ister, bunu kollar. Hüküm veren, haksızlığı ortaya koyar.

Haklıya geç, haksıza dur diyen Allah’ın hükmü, muhkemidir.

Münakaşa ettiğimde, karşımdaki haklı çıksa; ben kazanırım. Hak, bende değil karşımda tahakkuk etmiştir. Ben de Hakkı öğrenmişimdir.

İşlediği günahı savunan iblistir. Hem kel, hem de fodul olan; çirkindir, iblistir. İblislik, beşeridir. Rahmaniyet, insanidir. Yüce varlığın karşısında, hiç olduğunu anlayan insan, benlik egosu içinde serkeşleşerek iblislik edemez. İblis, ondan uzak olur.

Emek, mukaddes, mübarek ve helaldir. Emeksiz olan, haramdır. Fayda vermez. Zarar getirir. Nefsanîdir. Haksızdır.

 

Hikmet, aklı nefsin emrine değil, nefsi aklın elin vermektir.

Hikmetle yaratılan hayvan, hikmet sahibi olamaz. Ancak insan hikmet sahibi olabilir.

Hikmet-i Huda idrakine varmamış bir insan, insan olduğu halde hayvani yaşantı içinde olur!

Benim yerim neresi? Ben yerimde miyim? Diye sonra yerini ara bul!

Etrafta dolaşan deli akıllılar içindir. İbret alman içindir. Hikmet-i Huda’dır.

Senin yerin, bulunduğun yerdir. Bunda senin rolün vardır.

Allah kuluna, doğrudan doğruya değil, yarattığı ile irtibatlıdır. Allah’ın her şeyinde, hikmet vardır. Kulu ile en güzel irtibatı, hikmeti iledir. Hikmetinde hayır vardır. Allah hayırdır.

Hikmet, aklı nefsin emrine değil, nefsi aklın eline vermektir. Yani duygu ve düşüncelerini, kontrol etmektir. Eline, beline, diline hâkim olmaktır.

İnsandaki meleklik onun çalışarak meleke kazanmasıdır. Allah’ın bakışına hayran olur.

 

Allah- El Hallak’tır! (daima yaratır)

Tatil, atıl kalmaktır. Dünya; durmaz, tatil yapmaz, bir tatil yapsa, dünyanın altı üstüne döner.

 Hallâk olan Allah, tatil yapmaz.

Allah’ın yarattığı, ilâhidir. O; Hallâk’tır, hiç durmadan yaratır, sanatkârdır, sanatkârı da O yaratır. Allah; Halik’ten öte Hallâk’ tır. Yeniden yaratandır.

Halik halk etti, yarattı bitti değil. Hallak daima, yeniden yeniden yaratır, ölür ölür, diriltir. Günler, haftalar, aylar, yıllar daima ardı ardına devam eder. O daima yarattığının başındadır. Bir anda bin şendedir. Hallak’ı bilen, umudunu kaybetmez, ona takılmaz.

İnsanı yarattı, ona Ruhundan üfledi. Aslında insan bir bilse ki, onun her halinde Allah vardır. Faili mutlak O’dur.

 

Derdin acının esiri değil, onun hâkimi olan insan; yücedir. Kâmil kişi olur.

Allah’ın kullarına ölçülü vermesi, O’nun Rahman ve Rahim oluşundandır. Koruyup, gözetmesindendir. Allah göklerin ve yerin nurudur. Onlardan nuru gör!

Darlık içinde genişlik; illet içinde sıhhat; yokluk içinde varlık; ölü içre diri; eski içre yenilik vardır.

Elinden çok bal, reçel yedim; elinden gelen zehir de bana bal geldi. Ey afiyet ve sıhhat içinde olan, şimdi hastalık seni nankör etmesin!

İnsan, korku ve ümit içindedir. Korku ölümden, ümit ölmeyeceğinden gelir. Onun için hiç durmadan sahiplenirler, an’a takılıp kalmazlar.

Çektiğim bütün zorluklar, sıkıntılar, helal haram olur. Seni anlayınca, Seni bilince, Sana dayanınca dua olur, dua budur işte!

Karanlıkla aydınlığın farkı gibi, bilenle bilmeyen bir değildir. Kör olan; baş gözü değil, gönül gözü kör olandır.

Senin indinde değeri olan şeyi, ilâhi yolda harcamak mühimdir. Sence değersiz olan, atılmasında beis olmayan şeyi vermek değil!

Akıllı adam; iki şerden, ehven olanı ayırt edendir, şerri hayırdan ayırandan ötedir. O ilim ışığı ile eşyayı gören, farkı fark edendir. Arif de, farkı, ilmi görendir.

El Rakip: Korumak için gözetleyen, dünyada köleliği kaldırmak çok zordur. Akabedir. Kendisini gözetleyen, yegâne varlık; iradedir.