Bilmediğimiz Allah’ı, nasıl bilebiliriz?

Bilgi sayesinde marifet sahibi olur, her yerde tecelli ilahi görürsün. Bilgi demek, Allah’ı bilmektir, o da Esma-ül Hüsna’yı bilmekten geçer. Soyut düşünmek ile akıl gelişir, idrak artar, vicdan sahibi olunur. Allah’ı tanıdıkça, hayretin artar!

Mahlûkla Halik’ i düşünürken, birini diğerinden ayrı görme! Aralarında bağ kur! Çünkü her şeyde, bir mana vardır. Halik neden yarattı? Birbirinden alakasız hiçbir şey, yoktur!

Varlık, Allah’ı gösteren işarettir. Bilginiz de, şahadetiniz kadardır!  Bunun dışında belleğe yüklenen bilgi, malumattır, ezberdir, bilgi değildir. O İlahi bilgi değildir, idraki değildir, tekrardır, terennümdür, laf-ı güzaftır. Okuma anlama çabası ile olmalıdır.

İnsan ‘Ben’ idrakine vardır’ diye dua etti. ‘Ben kulum, Sen Halik’ sin’ dedi. Ama bencil ‘Ben’  şeytanidir!

İnsanlıktaki ruh bilgisi; dünya dünya olduğundan beri ehli hikmettedir, Veliyullahtadır.

 

Leh’ül mülk (mülk, kudret) Allah’a mahsus demektir!

Güç tutkusu, adaleti ortadan kaldırır. Ben güçlüyüm diyen, adalet de bana aittir der!

İktidarda olmak da; mülk sahibi olmak yani kuvvet sahibi olma hırsındadır.

Hâlbuki mülk insana emanettir.

Mülk ayartır insanı, felakete sürükler. Mülke sahip olmak, zordur. Yokluğa sabır etmek, daha kolaydır. Mal mülk, Senin Yarabbi! Eline geçen mülkle, çıkan mülkün aynı olduğunu anlarsan; mülkün esiri olmazsın, anlamazsan mülk seni esir alır. Allah, insanı varlık ve yoklukla sınar. İnsana verilmiş her şey, beden dâhil emanettir. Emanete hıyanet etmeyin. Asıl onun sahibi Allah’tır. Onun için israf etmeyin!

Varlıkta düzen yoksa, kaos vardır. Bedenle ruh arasında düzen yoksa, illet vardır. Bedenimize de ‘bana ne’ diyemeyiz.

Nefsine malik olmalı, nefsine esir olmamalı. Yusuf şehvetine malikti, Zuleyha şehvetine esirdi. Öfke için de bu böyledir, mülk için de böyledir. İnsanın kendini mülkün sahibi maliki sanması, aldanmadır; sanmadır. Kavga da, bu yanılgıdan doğar.

Lehül mülk, Allah’a mahsus demektir. Lehül Hamid, O’na mahsustur demektir.

İnsan kendi vücuduna sahip değilken, diğer varlıklara benim diyor.

Bütün varlık, Allah’ındır O, yaratmıştır.

Mutlak malik gibi, mülkü sahiplenmeyin!

Mutlak hâkim gibi, hüküm vermeyin! Onlar Allah’a aittir.

 

Veciz sözler;

Kalp için muhabbet lazımdır. Muhabbet için de, kalp lazımdır. Ben de kalbî insanları severim.

Asıl ölüm, ahiretteki ölümdür. Ahirette de ölüm olmaz, ölmezem gayri!

Allah, insanın gücünün yettiği kadar gayret etti mi ona bakar.

Gücünü kullananlar ve kâfi gelmediğini görenler, ‘ya Allah’ diyip de dua ederlerse, Allah yetişir.