Nefsin ve hatta aklın ötesinde yaklaşmak, beraber yaşamanın yegâne özelliğidir. Şüphesiz amilinin gönülsel olmasıdır. Hem söylüyorum: Yere göğe sığmayan Allah gönüldedir. Allah vardır gam yoktur.

“Kim ne der?”, “Ne derler?” diye yaşayan, kendi öz yaşamında değildir.

Ya Hu; o adam var ya, bazı taraflarını seviyor bazı taraflarını sevmiyorsun. Ya hu; o adam da senin için aynı şekilde düşünüyor. Ne olacak işte. Sizin ikinizin de hayatı didişme ile geçecek. Mübarek olsun.

Eli kırılasıca nasıl vurdun? Umutlu umutsuzdun. Vurduğun yeri öptün, gönül ettin. Suret âlemini geçene gönül âlemi kâfidir, yeter.

Ömür ömürdendir, cüz küldendir. İki bakış şaşkınlıktandır. Bak; iki göz iki bakar, bir görür.

Ne yaparsam sendendir. Ne yaparsam abestir. Şüphesiz böyle diyorum. Şüpheden kurtulamıyorum.  “Kurtulamıyorum” sözü de abestir.

Doğdu, öldü. Kim? Sayma, sayamazsın, sen bunu anlayamazsın.

Dedi güvenme
Dedim güvensiz olmaz
Dedi inanma
Dedim inançsız olmaz
Olmaz dedi olmaz
Dedim olmaz olmaz.

MRM

Beden terkinde
Perde zahirde
Ayan hâlinde
Mutsuz olunmaz.

MRM

Sen ben derken
Kim sorulmaz
Ben sen derken
Kimsede olmaz

Manada olmaz
Eceli cahil
Kesrette kalır
Ahedi bilmez.

MRM